Reizen met een baby: Het reizen zelf.

Vliegen.

Zoals ik al eerder schreef heb ik het een en ander aan voorbereiding gedaan voor we daadwerkelijk op vakantie gingen. Vol goede moed en een tas vol entertainment stapten we het vliegtuig in. Een kind wat om 4 uur uit bed getrommeld werd, want vroege vlucht, maar nog lachend het vliegveld bestierde. Het zou mij benieuwen hoe de vlucht zou gaan. En dat verliep wonderbaarlijk goed! Het stijgen gaf wat spanning, maar dat was naar mijn idee met name het tuigje/gespje waar ze mee vast zat en waardoor ze in haar bewegingsvrijheid beperkt werd. Het vliegtuig zat niet vol dus we hadden een vrije stoel naast ons wat betekende dat we allemaal net iets relaxter zaten.
Mevrouw heeft zich heerlijk vermaakt met kiekeboe spelen met de passagiers achter ons en daarnaast met haar traploper (ik heb nog nooit iemand zoveel plezier zien hebben met iets waar ik totaal geen functie in zie, maar o wat was ik blij dat ik dat ding op het laatste moment nog heb aangeschaft en in haar tasje gegooid). Verder hebben we haar speelgoed eigenlijk niet gebruikt.

Tip: vraag bij het inchecken of de vlucht vol is en als dit niet zo is of je een vrije stoel naast je mag. Dit hebben we op de terugweg niet gedaan en we hadden toen iets minder geluk.

Verder heeft ze zowel heen als terug ook een flink stuk geslapen. Ik zou echt kijken of je de vluchttijden op de slaaptijden van je kindje aan kan passen, zo kan je zelf ook even wat rust pakken.

Onze dochter heeft geen last gehad van haar oortjes maar wel van het feit dat ze even gewoon moest zitten. Het gespje zelf was zo’n 2 minuten interessant maar daarna verloor dat ook zijn aantrekkingskracht. Voeden is een optie maar als ook dat niet werkt is het een goed idee om alternatieven bij de hand te houden. Op de heenreis was dat haar traploper en op de terugreis een zakje goodies.

Een volgende keer zou ik wel als laatste het vliegtuig in gaan. Een plaats heb je toch al gekregen. Als je met partner reist kan die alvast vooruit gaan met de bagage zodat je die wel dichtbij hebt. Het boarden kan best even duren en als er dan ook nog lang getaxied moet worden naar de startbaan zit je al best lang in het vliegtuig zonder dat je iets kan wat mogelijk voor frustaties bij de kleintjes kan zorgen.

Reizen op locatie.

Wij hebben onze vakantie maar op 1 puntje aangepast. Dat is dat we niet met de boot naar een ander eiland zijn gegaan. De vorige keer dat we dat deden zagen we beide groen, leek me met een baby niet zo’n succes. Verder hebben we eigenlijk gewoon gedaan wat we altijd doen, rekening houdend met onze dochter. Zo hebben we gewoon een auto gehuurd en rondgetrokken. Huur een auto altijd bij een erkend bedrijf zodat je weet dat je a) een degelijke auto hebt en b) een stoeltje krijgt waar je op kan vertrouwen. Dochterlief sliep of in de auto of in de drager. Als we merkten dat zij echt te moe werd en zelfs in de doek of dragen nier meer in slaap viel keerden we terug naar ons appartement. Dit is echter maar een keer voorgekomen.

Ook zijn we 2 keer met een taxi gegaan. Er zijn geen stoeltjes in de taxi waar wij mee gingen dus kind zit gewoon op schoot. Het is aan jezelf hoe je, je hier bij voelt. En het ligt denk ik ook aan het land dat je bezoekt (hoe de wegen zijn en hoe de auto’s eruit zien...).

Verder hebben we veel gebruik gemaakt van doek of drager. Supermarktjes en eettentjes bezochten we met haar op de rug of soms gewoon in onze armen.

Ik kan niet zeggen dat ik een buggy gemist heb. Zeker tijdens het bezoeken van bijvoorbeeld een acropolis dat is naar mijn idee niet echt haalbaar met een buggy terwijl dat met een drager goed te doen is. Wat betreft het dragen. Er zijn allemaal richtlijnen over het hoe en wat met warm weer. Wij hebben onze dochter gewoon gedragen, waar mogelijk in de schaduw gelopen en haar veel laten drinken. Daarnaast hebben we regelmatig stops gemaakt en haar uit de drager gehaald. Ik zou persoonlijk voor een ssc (soft structured carrier) gaan. Hierbij is er meer ventilatie ruimte als bij een doek. Gebruik je wel een doek maak dan gebruik van enkellaagse knopen. 

 En mocht al het vervoer niet meewerken dan is er altijd nog papa's nek.

Suzan.