
Eens, heel lang geleden kregen twee mensen een boodschap uit de goddelijke hemel. De oude priester Zacharias en Maria. Maria zou een kindje mogen dragen en dat zou het Christuskind zijn.
Wij zijn vanuit ons ouderlijk huis Christelijk en Katholiek opgevoed en wat ik het mooiste vond aan de kerst periode was elke maandag ochtend voor de kerst, dat we met elkaar in de klas zaten en de juf een mooi verhaal voorlas bij het aansteken van de eerste, tweede, derde en vierde kaars. Alle lampen waren uit en wij zaten daar met zijn allen in het duister te lusteren naar onze juf. Te kijken naar het licht wat daar brandde. Het brand rust, het bracht een stukje verlichting in onze lijfjes. Er was iets speciaals aan deze tijd.

Wij doen aan advent om met elkaar stil te staan bij ons innerlijk licht. Bij het licht dat elke week mag groeien en de duisternis minder kans geeft. Wij geven onze kinderen niet 1 geloof mee maar laten ze van alles wat proeven. De adventstijd en de kerst staan zo centraal in ons Nederland, we kunnen er niet omheen. Maar een eigen draai eraan geven doen we zeker.
Onze adventskrans;
Ik heb er dit voor gebruikt;
- een takken krans
- 4 waxinelicht houders
- 4 waxine lichtjes
- 3 ammerilles bollen

- kleine kerstballetjes
- geen idee hoe de bloem heet maar het lijken op katoen bolletjes haha
- een mooie sierroos
Ik heb dit alles bij het tuincentrum gekocht en daarna het in elkaar gezet. Mika vond het geweldig om te helpen.
Fijne adventstijd allemaal. Hopelijk mag het licht jullie ook verwarmen.
Warme groetjes, Amanda
Geen opmerkingen:
Een reactie posten