Ik heb al
vaker geschreven over intrinsieke motivatie bij kinderen en dat wij als ouders
het fijn vinden dat onze kinderen daarvanuit handelen ipv de druk van buitenaf.
Nu is het zo dat er een grijs gebied is qua bedanken en alsjeblieft zeggen. Hiermee
bedoel ik; je krijgt een cadeau en je moet bedankt zeggen. Het liefst nog met
een kus of een hand. Wij zouden het fijn vinden om in de toekomst onze kinderen
hierin hun eigen keuze te laten maken voor waar ze nu nog weinig keuze hebben.
Nu bieden wij hun een alternatief aan als er word gevraagd om een kus. Je mag
ook een hand geven, zwaaien, een high Five of er lekker mee gaan spelen om te
laten zien dat je dankbaar bent voor wat je hebt gekregen. Wij geven vaak aan
de gevers aan dat we het tof vinden wat de jongens hebben gekregen en benoemen
daarbij dat we zien dat zij er plezier aan beleven om met het cadeau te spelen.
Voorbeeld; Wauw Mika, wat gaaf zeg zo’n Bob de bouwer auto! Daar kan jij vast
heerlijk mee spelen. Fijn dat Merel aan jou dacht toen ze dit in de winkel zag.
Wanneer onze
jongens kunnen verwoorden wat ze voelen willen wij hun hierin de vrijheid geven
om hun eigen ‘ bedankje’ te ontdekken-vormen. Is dat dus door bedankt te
zeggen, door een kus te geven, door een He tof zeg die had ik nog niet! Dan
vinden wij dat goed. Maar bedankt zeggen omdat het zo hoord voelt niet gewenst.
Beter een oprechte verbazing dan een een geforceerd bedankje.
Ik snap dat
het hier gaat om normen en waarden en dat we daar allemaal anders mee om gaan
en iedereen er andere normen en waarden op na houden maar in ons huis is dit
hoe wij hier (hopelijk) mee om gaan om onze jongens te laten zien dat je mag
zijn wie je bent en je je eigen ideeën, normen en waarden mag vormen. Het gaat
hier om iets kleins als een bedankje maar alle kleine stapjes vormen een lange
reis. Ook vind ik het belangrijk om nog even te benoemen dat het geven van een
kus iets heel persoonlijks en intiems is. Ik vind dat mijn kinderen zelf
beschikkings recht hebben over hun eigen lijf. Wil mijn kind geen kus of geen
kroel geven dan is dat zijn goed recht. Als de kassa medewerkster van mij een
bedankje met een kus en een knuffel eist omdat ze een cadeau heeft ingepakt
voor mij, bedank ik daar ook vriendelijk voor. Niemand die mij dan raar
aankijkt, maar als een kind dit doet….
Een dikke kus ;-)
Amanda
Geen opmerkingen:
Een reactie posten