Amanda en Suzan, 2 twintigers met een passie voor het leven en hun kinderen. Dit is hun plekje op het web waar zij schrijven over alles wat hen bezig houd. Moeder zijn, opvoeden en groener proberen te leven. Allebei net even anders maar beiden verzot op thee en ellenlang ouwehoeren over van alles en nog wat. Samen proberen ze het wiel dat ouderschap heet stukje bij beetje beter te begrijpen. En dat en alles wat er verder op hun pad komt word hier besproken. Een warm welkom, bij a cup of mom.
woensdag 20 april 2016
Naar aanleiding van de nieuwe JGZ richtlijn...
Weet je wat zo fijn zou zijn? Als er een aan of uit knop ons kind zou zitten. Ze kunnen tegenwoordig zo veel. Zou ze dat er tijdens de zwangerschap, of nee misschien nog beter tijdens of eigenlijk voor de conceptie niet toe kunnen voegen? Ik bedoel het is tenslotte een klompje cellen. Ze kunnen er stukjes gen uithalen dan kunnen ze er toch ook wel dingen bij doen? Als je kan kiezen voor een jongen of een meisje dan moet je toch ook de handleiding bij kunnen voegen? Of eigenlijk wat extra knopjes zodat ze precies zo werken als ik zou willen. Het moet natuurlijk wel leuk blijven. Niet?
Ik bedoel van 19.00 tot 7.30 uur slapen lijkt mij in ieder geval de gewoonste zaak van de wereld. Welk kind doet dat nou niet? Dat gehuil er af en toe bij. Vooral van die kleintjes.
Ben je eerst negen maanden hormonaal door de mangel gehaald word er ook nog verwacht dat je 's nachts je bed uit gaat. Lijkt mij van belang om daar snel verandering in te brengen. Wat denken ze wel niet, die ukken, dat zij iets te zeggen hebben? Lijkt mij goed om vanaf dag 1 duidelijk te maken wie de baas is. Als je maar consequent hun gehuil blijft negeren dan houd het vanzelf wel op. Worden ze hard van.
Om over die kleuters nog maar te zwijgen. Want ja, iedereen weet nu toch ondertussen wel dat er geen krokodillen in de Nederlandse slootjes zitten en dus ook niet onder hun bed.
Ja hun bed, je denkt toch niet dat ik die rouwdouwers ook maar toe laat in mijn slaapkamer. Stel je voor. Nee hoor, gewoon in je eigen kamer, iedereen heeft een eigen deel in dit huis. En 's ochtends op die kamers blijven tot dat ik je roep. Het weekend is om uit te slapen, dus ik bepaal wel hoe laat we op staan! Het moet tenslotte wel leuk blijven!
Want ja stel je voor, stel je voor dat ze aan je gehecht raken en zich veilig voelen. Dat zou toch wel heel vervelend zijn...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten