Boys, Boys,Boys, Girls, Girls, Girls.

Ik liep samen met moeders naar de rommelmarkt. Ik benoem dat ik even wil kijken voor houten autotjes. Haar antwoord: maar dat is toch voor jongens??? Uhh… Nou dochterlief speelt graag met auto’s en nee dat is niet alleen voor jongens…. Waarop mijn moeder zegt nee natuurlijk niet auto's zijn niet alleen maar voor jongens.

Zomaar een gesprek. Mijn moeder maakte het eigenlijk niet uit waar wij mee speelden. Ik speelde met auto’s mijn broertje sjouwde met poppen door het huis. Maar we speelden ook samen met lego, bouwden er lustig op los. (Tot we elkaar de hersens in sloegen/elkaars bouwwerken omverwierpen en beide vertrokken naar poppenhoek dan wel autokleed of wat voor anders leuks er dan ook lag).

Ik heb geen overdosis roze kleding in mijn kast hangen evenmin had mijn broertje dat met blauw. Maar toch maakt mijn moeder die opmerking.

Blijkbaar is het niet gebruikelijk dat een meisje met auto’s speelt.

Ik heb een dochter. Een bijzonder leuk kind wat op dit moment vooral op ontdekkingstocht aan het gaan is. Ze leest graag boekjes (of eet ze op waarbij ik vaak met gevaar voor eigen leven met mijn vingers stukken boek tussen haar vlijmscherpe 8 tanden tellende gebit uitpiel). Ze prikt in de ogen van haar pop, bouwt met haar grote blokken, trekt duplo bouwwerken uit elkaar maar bovenal rijd ze graag met autootjes rond. Er is geen vezel in mijn lijf die ook maar enigszins de behoefte voelt om haar in haar speelgoedkeuze te sturen. En dat is nog best lastig. Speelgoedwinkels zijn verdeeld in roze en blauw, jongens en meisjes. Toen we laatst op autojacht gingen, “echte” auto’s ipv de verantwoorde houten varianten waar ik mee aan kwam viel me dat al op. (Dat houten auto’s minder goed rijden dan hun broeders van castmetaal is vast een discussie waard maar goed manlief en ik gingen vol goede moed (en een berg nostalgie) op pad). De jongens afdeling had, naar ons idee, een schamele collectie en dochterlief ging de winkel uit met haar nieuwe aanwinsten (dochterlief is 11,5 maand, laten we wel wezen het maakt haar niet uit waar ze mee rijd, als het maar rijd,wij liepen vol trots als 2 kleuters met autootjes weg ;) ).

Maar goed terug naar mijn punt. Dochterlief is blij met haar auto’s, de kleur boeit haar niet en dat het niet typisch “meiden” speelgoed is maakt haar ook totaal niet uit. Zij heeft het gewoon naar haar zin.

En als ik mijn kleine vriendje zie spelen met zijn keukentje en theekransje speelt met zijn bakjes en potjes zie ik vooral een mannetje wat zich heerlijk vermaakt. Als hij dan rondloopt met zijn konijn op zijn rug geknoopt compleet gelukkig is er toch niemand die zegt dat, dat niet mag? Dat dat eigenlijk voor meisjes is en dat hij met auto’s moet spelen en stoere jongens dingen moet doen? Of dat ze tegen mijn dochter zeggen pak eens snel een pop want dit is voor jongens.

Want meisjes houden niet van dino's, haaien en luchtballonen?? (sinds wanneer is een luchtballon voor jongens?!)

Mogen kinderen niet gewoon zelf bepalen wat ze leuk vinden? Kunnen we kinderen niet gewoon met speelgoed laten spelen? Dat ze een speelgoed winkel binnen lopen en iets uitzoeken wat ze leuk vinden in plaats van in het pad waar hun geslacht bij staat.

Onbewust duwen we kinderen een bepaalde richting op, dit “hoort” bij jouw want jij bent een meisje/jongen. Waar is het mis gegaan dat er speciaal meisjes lego is ontworpen? Superleuk al die huisjes. Maar wat maakt dat er lego voor jongens is en er  roze lego moest komen voor meisjes. Willen jongens niet met huizen spelen? Willen meisjes niet met auto’s spelen? Moet van te voren al bepaald worden wat jongens/meisjes leuk vinden? Kunnen ze dat zelf niet meer beslissen?

Begrijp me niet verkeerd. Dochterlief draagt roze en heeft tutu rokjes (omdat ik dat superschattig vindt en er een vond voor een prikkie op een rommelmarkt). Maar ze draagt ook gewoon een spijkerbroek en speelt met auto’s. En op het moment dat dochterlief zelf kan kiezen en wil bepalen wat ze aandoet wie ben ik dan om te zeggen dat, dat niet mag omdat het niet bij haar geslacht hoort? Net zoals ik haar nu zelf laat bepalen waar ze mee speelt.

Ik zie haar namelijk het liefst blij en gelukkig en op dit moment wordt ze dat van autootjes.

Suzan.