De afgelopen dagen kom ik heel wat artikelen tegen over bevallen. Met termen als "Bevrijd zwangere uit houtgreep vroedvrouw." Het gaat dan met name over bevallen in Nederland en dan nog specifieker het feit dat je in Nederland mag thuisbevallen. Bepaalde mensen vinden dat "achterhaald" of "iets voor mensen in de jungle." We hebben hier toch een fantastische medische wereld dus waarom nog thuis?
Ik krijg daar jeuk van, heel veel jeuk.
Allereerst dat allerhande mannen van alles vinden van bevallen. Prima hoor een mening, maar misschien goed om niet te beslissen over zaken waar je niets mee te maken hebt. De eerste man (van nature geboren man) die gaat bevallen moet nog geboren worden en tot die tijd is bevallen iets wat je doet als vrouw. Uiteraard met daar waar gewenst een steunende man aan je zijde, maar daar houd het qua lichamelijk werk toch een beetje bij op. jij als vrouw hebt zeggenschap over jouw lichaam. Heel mooi streven om dit samen met een partner te doen maar dan nog ben jij degene die bevalt en die beslist welke handeling er wel of niet wordt uitgevoerd.
Daarnaast het feit dat in het ziekenhuis bevallen zoveel beter is... Want bevallen is een soort ziekte? Ziekenhuizen zijn voor zieke mensen. Niet voor gezonde mensen die iets heel natuurlijks doen.
Volgens bovengenoemde blogs en artikelen is het geboortecijfer in Nederland schrikbarend hoog. Het eerste wat dat bij mij oproept is; is het geboortecijfer in de rest van de westerse wereld niet schrikbarend laag?
Dit cijfer is niet verklaarbaar vanuit de thuisbevallingen. Wel vanuit hoe Nederland bijvoorbeeld omgaat met vroeg geboorte. In Nederland word er niet behandeld bij een kindje dat met minder dan 24 weken geboren wordt. Terwijl dit in andere Europese landen bij kindjes die met 23 weken, of nog vroeger geboren worden, wel gebeurt.
De thuisbevalling, en bevalling begeleid door een verloskundige wordt, naar mijn idee, ten onrechte in een kwaad daglicht gezet. Wanneer houden we op met het onnodig medicaliseren van bevallen an sich en kijken we naar elke barende als persoon als individu? Hoe graag we ook alles willen controleren in de maakbare wereld waar we in leven, bevallen is heel oers en aards. Iets waar we weinig controle over hebben. Het beetje controle dat je denkt te hebben bij een ziekenhuisbevalling of nog meer een geplande keizersnede is eigenlijk meer schijn veiligheid. Aan elke bevalling zitten risico's maar door het medicaliseren worden die niet minder. De kans op interventies word juist groter wat uiteindelijk alleen maar meer risico's met zich meebrengt (om over het falende gevoel als barende nog maar te zwijgen...).
Ik heb zelf een verre van perfecte bevalling (en ik durf zelfs te zeggen einde van mijn zwangerschap gehad). Zowel door de verloskundigen als door de mensen in het ziekenhuis zijn er fouten gemaakt. En dat heeft veel meer invloed dan je van te voren zal bedenken.
Ik pleit niet voor een thuisbevalling of ziekenhuisbevalling. Ik pleit voor een eerlijke bevalling. Zoals ik al eerder schreef een bevalling die bij jou past. Een bevalling waarin jij als vrouw de keuzes maakt. Gebaseerd op eerlijke informatie in vol vertrouwen met jezelf,je partner en waar nodig en gewenst de specialisten. Ik pleit voor tijd, voor tijd bij de verloskundige, tijd bij de gynaecoloog, tijd voor jou als vrouw met al je vragen en ideeën. Het is namelijk jouw bevalling. Je bent geen statistiek, je bent geen patiënt, je bent een barende vrouw.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten