
Toen dus het eerste
heertje geboren werd en de 6 maanden grens passeerde heb ik met mijn man
besproken om hem zo min mogelijk vlees te geven. Mijn man is in de loop van de
jaren ook steeds minder vlees gaan eten en noemt zichzelf een flexitarier
hahaha. Wanneer we uit eten gaan, iets afhalen o.i.d. eet hij vlees maar thuis
nauwelijks. Mika heeft wel stukjes kip op, Finn nauwelijks maar ze vinden het
ook niet lekker. Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik er nu ook van walg dat mijn
kinderen de dode dieren eten…
Wanneer ik 500 jaar
geleden zou hebben geleefd zou ik hoogstwaarschijnlijk geen vegetariër zijn.
Niet alleen omdat dat toen niet aan de orde was maar omdat de dieren toen niet
opgefokt, mishandeld, platgespoten etc. waren. De dieren toen waren volgroeide,
volwassen, goed gevoede dieren. Dan zou je kunnen zeggen, dan ga je naar een
hele goeie biologische slager waarbij hij de dieren zelf slacht, de dieren een
weekend in ‘huis’ neemt en waarbij de dieren dus een heel goed leven hebben
gehad (ja dat bestaat echt). Maar nee, dat schip is gevaren en ik zal geen
vlees meer eten, het idee om een koe op mijn bord op te eten, nee dankjewel.
Ik weet dat ik niks te
kort kom, ik weet dat mijn gezin niks te kort kom. Ik weet wel zeker dat ik hen
en mijzelf voor een heleboel troep bescherm door geen vlees te eten.
Ik ga in dit stuk niet
beschrijven hoe jij je gezin vegetarisch kan op/voeden en ik ga geen lijst met
vervangers opnoemen. Google is your friend. Doe wat jij goed dunkt dan doen wij
dat ook ;-)
Love and peace man, love and peace
Amanda
Geen opmerkingen:
Een reactie posten