Hippie, geitenwollensok, idealist, realist?

Een tijd terug zijn we in ons huis begonnen met een stuk minder suiker eten. Ik was (ben) serieus chocolade verslaafd. Dit vermijd ik dus hevig. Als eerste stap ben ik op hele pure chocolade overgestapt. Ik at me KLEM aan melk chocolade. Vooral in mijn zwangerschap. Dat ik geen 20 kilo ben aangekomen is een wonder ;-)

Maar goed. Nu niet meer, of in ieder geval niet meer zoveel. Ik wil dat mijn kinderen opgroeien met zo min mogelijk suiker, snoep, frisdrank en nog meer van dat soort dingen. Ik wil namelijk een gezonde basis neerleggen. Daarom geef ik mijn kindjes ook borstvoeding, zo lang als hun willen. En ik vind dat wij hun voorbeeld moeten zijn. Wij zijn hun spiegel. Maar ik vind het wel een hele grote stap om volledig voor altijd en eeuwig suikervrij te gaan. Ik eet al vegetarisch en dan ook al geen suiker.. ik hoor mijn familie en vrienden al denken.. wat eet je dan nog.. gras? Ik ben gemotiveerd door de filmpjes die de laatste tijd de ronde doen over social media. Daarin laten mensen zien wat suiker met je lijf doet, met je hoofd. Als je het nog niet hebt gezien, google het maar ;-). Dat is natuurlijk niet mijn enige drijfveer. Ik wil graag een gezond lijf, een gezond lang leven en ik ben er van overtuigd dat heel veel suiker daar geen bijdrage aan levert. Ik denk dat het goed is om bewust met eten om te gaan. Je hebt maar 1 lijf en daar mag je best lief tegen zijn.

Dus ik heb me voorgenomen om een tijd suiker arm te proberen. Ik vind het schokkend om te ontdekken dat bijna overal suiker in zit. Ik kan bijvoorbeeld geen beschuit vinden zonder suiker of zoetstoffen en ik kan mijn mayo nog niet gedag zeggen. En natuurlijk kan ik alles zelf maken! We hebben vandaag een heerlijke cake gemaakt, echt lekker. Onder aan de blog het recept en de foto’s.

Alles zelf maken met 2 kleine kindjes gaat me te ver. Mijn bloeddruk is vaak erg laag waardoor ik me niet lekker voel en nu met dat heerlijke warme weer wandelen we heel veel. En als ik mijn jongste draag krijgen wij het lekker warm, daalt mijn bloeddruk door de warmte en mijn bloedsuiker daalt ook waardoor ik het gevoel krijg dat ik bijna flauw val.. Advies van de huisarts en dieettist, misschien niet het beste maar het werkt, even iets heel zoets. Dan werkt voor mij een appel niet, een glaasje water niet. Nee dan moet er even een vruchtensap in met een taartje/koekje etc on the side. Natuurlijk ‘moet’ ik mijn eetgewoonte aanpassen en op tijd eten maar lieve ouders, jullie kennen het leven met kinderen, soms vergeet je te eten omdat je kindjes nu eenmaal soms wat meer aandacht vragen en harder schreeuwen dan die appel of extra boterham. En als ik op dorp loop met mijn gezin wil ik ook weleens een ijsje eten.. Daarom suikerarm. Het leven is niet zwart wit, mee veren is het antwoord. Al eet ik geen vlees en vis betekend niet dat ik geen kaas eet, of

melk drink. Ik zou je willen zeggen neem uit al het moois van de wereld hetgeen wat voor jou belangrijk is, wat voor jou en je gezin goed voelt.

Natuurlijk wil ik heel graag terug naar de basis. Maar is dat realistisch in onze wereld? Het kan absoluut! Maar dan kan ik niet doen wat ik leuk vind, of moet ik enorm veel moeite doen en daar kies ik op dit moment niet voor. Ik kan dan geen blogs schrijven 1000 jaar terug waren er geen computers, geen stroom, weinig letterkunde, ik kan geen maaltijden maken op gas want dat was er niet 1000 jaar terug, ik kan niet shoppen want 1000 jaar terug maakte je eigen kleding of als je rijk was liet je dit maken (mij kennende, ik zal vast toen ook niet rijk zijn geweest ;-) ). En ga zo maar verder. Ik denk ook niet dat man lief mee zal gaan.. Kramperen bedoel je zeker…

Er zijn natuurlijk gemeenschappen die zelf voorzienend proberen te leven, op hun manier en dat is een mooi streven. Maar voor nu niet ons streven. Al zou het zo mooi zijn, een zelfvoorzienend leven, een commune waarin je op elkaar onvoorwaardelijk kan terug vallen. Een utopia!

Ik denk dat het belangrijk is om altijd een streven te hebben. Daarom voor ons nu een suikerarm leven. Ik hoop jullie in een paar blogs up to date te houden hoe ons dat vergaat.

Lieve groetjes, Amanda

Suikervrije kokos cake




125 gram roomboter/kokosolie
2 eieren
200 gram speltmeel
100 gram palmsuiker/kokosbloesemsuiker
Beetje kaneel
2/3 theelepels bakpoeder
Naar smaak geraspte kokos




- Doe alle droge ingrediënten bij elkaar in een kom
- Smelt de boter een beetje (pannetje of magnetron (dan moet ik altijd aan een keer in de sport school heel lang geleden dat Suus en ik het over magnetrons hadden en zij zei; ik geloof niet in magnetrons hahaha)) en meng de boter/kokosolie met de eieren.
 - Doe de droge ingrediënten bij de natte en mix met een mixer alles door elkaar. Het word een stevige massa, anders dan ‘normale’ cake mix.
- Doe alles in een cake blik en bak op 180 graden, zo’n 25/30 min de cake af.

 Let op! Pas je oven aan naar de temperatuur waarop jij altijd je cake bakt want wij bakken met een combi magnetron en elke oven is weer anders! Test naar het einde even met een prikker of de cake al goed is. Door het gebruik van speltmeel is de cake machtiger dan ‘normale’ cake.

Bon apentiet/monkey tits, zoals wij dat thuis zeggen!