Borstvoeding is niet iets waarvan “anderen” de norm kunnen bepalen.
Het is een unieke band tussen moeder en kind. Een band die bij elke
nieuwe baby weer opnieuw wordt opgebouwd maar waar wel de herinneringen
van de vorige borstvoedingsperiode
meespelen.
Nou heb ik een hele sterke vriendin. Een topwijf! Die 2 kleine kindjes opvoed en een hele leuke relatie heeft met de liefde van haar leven. Een sterke vrouw die geen moeder heeft om op terug te vallen, geen moeder om even af te checken hoe de borstvoeding precies bij haar verliep. En die op haar meest kwetsbare moment naar haar hoofd geslingerd kreeg dat haar voeding niet voldoende was, dat het een goed idee was om bij te gaan voeden met kunstvoeding. Een powervrouw die op haar kwetsbaarst, als jonge moeder, even word medegedeeld dat wat ze doet niet goed is (en helaas is dat niet een uniek op zich zelf staand verhaal, het is de stem van zoveel vrouwen die soms al na een paar dagen stoppen omdat ze te horen krijgen dat “er niet genoeg” is)
En hoe hard ik ook mijn best doe om haar te empoweren, hoe hard ze
ook haar best doet om te geloven dat “zij” het fout hebben en het bij de
tweede veel meer op gevoel doet. Er is toch dat stemmetje dat blijft
roepen. En dat doet zeer omdat ik
vind dat ze het super doet en zeker meer dan genoeg melk heeft om de
komende 20 jaar te voeden (al hoop ik voor haar dat het dan niet meer nodig is…).
Borstvoeding is, in mijn ogen, voor iedere vrouw uniek. De ene baby drinkt “veel”, de andere baby drinkt “weinig”. De ene baby heeft tanksessies van een uur en de andere baby is met 5 minuten verzadigd. Er is geen “norm”. Het is voor elke baby, voor elke moeder uniek. Het is hard werken, de eerste weken zijn voor mij een waas van poep, melk, melklekkages, tranen, nog meer poep, melk, luiers en vooral heel weinig slaap! Waarna het eigenlijk alleen maar makkelijker werd. Maar waarbij er echt geen enkele dag hetzelfde is. We leven volledig op haar ritme. (wat er op sommige dagen voor zorgde dat ik aan de bank gekoekt zat met een baby aan de borst).
Tijdens mijn week in het ziekenhuis (ja was echt een topbevalling…) deden alle lieve zuster echt hun best om ons te helpen met de borstvoeding. Maar waar de een strikt 3 uur aanhield zei de ander voeden op verzoek laat haar maar drinken wanneer het nodig is. Ze viel af en kwam maar weinig bij waar vrij spastisch over werd gedaan. (Heel fijn als je net bevallen bent en vol met hormonen zit…) Zodra we thuis kwamen hebben we dat omgegooid en gingen we echt voeden op verzoek. Ik vertrouwde op mijn gevoel en heb dat eigenlijk niet meer los gelaten. Wat inhoud dat ze de ene dag elk uur drinkt en de andere dag met 6 keer voldoende heeft.
Met 8 weken werd mij op het consultatiebureau verteld dat
8 voedingen per etmaal meer dan voldoende was … awel, dat bepalen we
zelf wel. Nog steeds, met 9 maanden drinkt ze de ene dag uren en de
andere dag een stuk minder.
Er is namelijk geen norm, geen normaal, geen schema waarin je een baby kan plakken. Hoe vaak drink jij? Hoe vaak eet jij op een dag? Is er iemand die dat bijhoud? Wie zijn de mensen in jouw omgeving om opmerkingen te maken als: “moet ie nou alweer drinken?” “maar het is nog geen tijd, hij/zij kan nog helemaal geen dorst hebben.” Mijn dochter drinkt wanneer ze dorst heeft, honger heeft. Net zoals ik zelf doe. Wat niet wil zeggen dat je maar wat aan moet klooien, als je kindje een dalende lijn heeft is het goed om hier iets mee te doen, maar het is te gemakkelijk om dit op de borstvoeding te gooien. Er is een heel erg klein percentage, en dan bedoel ik echt heel erg klein, minuscuul klein, die geen melk heeft of niet voldoende melk. Het overgrote deel heeft genoeg melk maar jammer genoeg niet voldoende begeleiding. Borstvoeding geven is hard werk en wordt helaas niet meer zo als vroeger als normaal beschouwd en van moeder op dochter van zus op zus doorgegeven.
Het is zo jammer dat veel vrouwen
op hun kwetsbaarst moeten vertrouwen op mensen die eigenlijk vrij
weinig verstand hebben van borstvoeding. Vertrouw op je innerlijke stem!
Op je eigen gevoel! Wij vrouwen, wij moeders weten heel goed wat het
beste is voor onze kindjes. Helaas word ons door
jan en alleman van alles aangepraat. Doktoren krijgen vrij weinig les
over borstvoeding in hun opleiding, consultatiebureaus krijgen
regelmatig lezingen over kunstvoeding, zijn zij dan de mensen die ons
iets moeten leren over borstvoeding? (wat niet wil zeggen
dat alle doktoren en consultatiebureaus zo zijn maar wat mogelijk wel
voor een eyeopener zorgt.
Mama’s, volg je gevoel!
Mocht je op zoek zijn naar informatie over borstvoeding of ergens tegen aan lopen.
www.borstvoeding.com beantwoord veel vragen.
Wil je iemand spreken?
Zoek contact met de LLL (la leache league)
leidster bij jou in de buurt. Telefonische vragen worden gratis beantwoord. Waar nodig zijn zij ook bereid om langs te komen.
Loopt het echt spaak kan je altijd een lactatiekundige inroepen. Lees hiervoor je verzekeringsvoorwaarden door. Veel verzekeringen vergoeden dit of een deel er van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten