Blogmas dag 3: kerst met een randje

Blogmas is here!!! Oftewel elke dag bloggen tot kerst. A cup of mom zal vol staan met heerlijke recepten, leuke DIY's en een heerlijk feestdagen gevoel.
 
Alleen vandaag nog even niet. Vandaag is alles een beetje stom.

De bedoeling was dat ik vandaag zou vertellen over mijn fantastische creatieve creatie die ik helemaal zelf bedacht met dochterlief in elkaar zou zetten. Met perfect matchende truien want das o zo leuk voor de foto. Ach ja... Ik heb nog niks geknutseld, laat staan iets helemaal zelf bedacht (ik ben allang blij dat de adventskalender hangt ....). Hoeveel ik ook van de feestdagen houd, hoe zeer ik ook geniet van alle lichtjes, de boom optuigen, de warmte, de gezelligheid en het feit dat ik iedereen ongegeneerd cadeautjes mag geven.
Dit jaar vind ik het stom.
En volgend jaar waarschijnlijk ook.
Waarschijnlijk vind ik het over een tijdje, over een paar jaar (of een paar decennia, misschien wel eeuwen) pas weer een beetje echt leuk.
Tot die tijd doe ik een beetje als of.
En ik voel me, als ik besef dat ik op sommige momenten wel geniet, een beetje rot. Een beetje rot omdat jij er niet bent. 1e kerstdag op een koude begraafplaats met -10 is toch anders als gezellig onder de boom.
Maar goed... als je er nu bij zou zijn onder de boom zou het zo stinken dus dat is ook niet zo'n goed idee...
We moeten door, want het leven lijkt door te gaan. Er is een klein minimensje waar ik voor zorgen wil dus in bed liggen met de dekens over mijn hoofd zit er niet bij. En laten we eerlijk zijn, dat wil ik ook helemaal niet. Ik had alleen niet beseft dat het zo stom zou zijn, dat het zo'n pijn zou kunnen doen...

Dus voor een ieder die iemand missen mag, want wat een rijkdom om iemand te mogen missen! Voor een ieder aan wie niet meer word gevraagd hoe het nou gaat want het is tenslotte al een paar dagen, maanden, jaren geleden ...  Laten we afspreken dat we er iets moois van maken de komende feestdagen, zelfs al doen we maar een beetje alsof. We zullen het leven vieren met een lach en met een traan. We lachen voor de foto's en eten ons buikje rond en we toosten dat het volgend jaar beter mag zijn. En daarna kruipen we lekker onder de wol.

Soms is het beter iets moois te verliezen.
Beter verliezen dan dat je het nooit hebt gehad.

Dag pap.