Wij zijn dol op onze mannen
en daarom willen we aan jullie laten lezen waarom dit zo is! De komende 4 weken
behandelen we elke week 1 thema met betrekking tot hun papa leven. We hebben
onze mannen geïnterviewd en het resultaat hiervan kan je hier lezen.
Daddy to be
Laten we met iets luchtigs
beginnen. Jullie wisten dat zwanger worden een uitdaging kon worden, hoe
stonden jullie hierin en hoe gingen jullie hier mee om?
M; We wisten al vrij vroeg
dat het een uitdaging kon gaan worden (red; PCO syndroom) en mede daarom wilden
we niet te lang wachten. Ik vond het vervelend dat het wellicht moeilijk zou
gaan worden maar gelukkig is er veel mogelijk.
O; Je word er creatief door,
gaat het niet links om dan maar rechts.
Gelukkig zijn er voldoende mogelijkheden tegenwoordig. Maar het is
natuurlijk niet altijd even makkelijk.
Wat vond je mooi aan de
zwangerschap?
O; Jouw trostsheid, je aaide
constant over je buik, foto’s maken. Je was ook opgelucht, zo het is gelukt zeg
maar. Het hartje horen kloppen vond je altijd weer fijn.
M; Jij had het gevoel dat je
de wereld aan kon. En ook bij Mika het hartje horen. Bij Finn luisterden we met
de houten toeter.
Je hoort horror verhalen over
horrormonen, vertel eens, last van gehad?
O; hmmm ja.. Het
onvoorspelbare, de achtbaan van emoties.
M; Ik vond het eigenlijk wel
meevallen, jij vond het erger dan dat ik dat vond.
Na 8/9 maanden is daar dan de
bevalling. Soms nog veel zwaarder voor de man dan voor de vrouw. Je moet heel
onnatuurlijk toe zien dat jouw vrouw, jouw alles pijn heeft en er een meloen
uit haar heiligheid moet drukken waar eerder alleen jouw pastinaak kwam. Hoe
was dat?
En Olaf, hoe was dat voor jou
om je vrouw naar de operatie zaal te zien gaan en jij even later daar kwam en
het feest begon?
M; Apart, een hele bijzondere
ervaring. Bij Mika beviel je in het ziekenhuis en dat heeft qua rommel, dat
niet iedereen aan je spullen zit mijn voorkeur maar dat je bij Finn thuis
beviel was ook heel mooi en je hoefde daarna niet naar huis aangezien je lekker
thuis was al.
O; Apart en onwennig. Ik had
een roosvicee momentje zo van; komt wel goed schatje. En een paar tellen later
was ze daar al, kiekeboe!
Na uren zweten, washandjes,
dokters, steriele ruimtes, bevalbaden die niet worden gebruikt waren daar de
baby’s. Eerste gedachte?
O; Hoi! Nee ik had eigenlijk
niet zo iets van he die is van mij oid. Ik vond haar wel direct op Suzan
lijken.
M; Wat zijn ze klein!
Wat is het allerleukste aan papa zijn?
O; Altijd vrolijk wakker
worden, Bassie en Adriaan mogen kijken, aandacht van jonge vrouwen in de
supermarkt ;). Het spelen klieren, ontwikkeling zien en ze zien veranderen.
M; De avangers de tekenfilm
op tv kijken. De ontwikkeling die een kind doormaakt, kinderen snappen zo veel
meer dan dat wij denken. Ze hebben overal schijt aan. Verpakkingen zijn leuker
dan al dat dure houten speelgoed. Stille momenten zijn niet te vertrouwen.
Jullie zijn nu al
doorgewinterde vaders, Tips?
O: Het is allemaal niet zo
erg als dat anderen zeggen. Je leven is echt niet voorbij. Er zitten 2 kanten
aan vaderschap het lachen en het janken haha.
M; Eerste tijd niet te veel
verwachten. Baby’s kunnen gewoon niet zo veel.
Kinderen doen hun ding op hun manier ook al weet je als vader dat het
soms logischer kan het is beter je kind dit zelf te laten ervaren.
Tot volgende week!
Tot volgende week!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten