Zelf-maak-mode op zaterdag

Over mijn ongegronde afkeer voor tricot en het overwinnen van mijn angst voor patronen.

Ik heb afgelopen maand geschreven over mijn tafeltent. Mijn eerste grote project op de naaimachine was een feit. Er ligt nog een patroon, uitgeknipt en wel (het patroon papier dan de stof nog niet) maar ik heb echt geen idee. Geen idee waar ik moet beginnen, geen idee hoe ik de stof moet knippen en geen idee wat al die termen betekenen. Het is Nederlands, en voor veel mensen vast heel logisch maar ik kan er geen koek van bakken.

Zowaar kreeg ik deze week een patroon. Voor de ervaren naaisters onder ons, een ubersimpel patroon; Voorpand, achterpand en mouwen. Bij mij brak echter al lichtelijk het zweet uit. Toen bleek dat het ook nog de bedoeling was om met tricot aan de slag te gaan kreeg ik bijna een rolberoerte maar met opgeheven hoofd nam ik het patroon en de tips aan en ging ik op pad. 2 lappen uit de coupon mand gevist en vol goede moed aan de slag. (o zo fijn om te mogen naaien voor een kind. Je hebt nl zoveel minder stof nodig dat eigenlijk alles wat je uit de couponbak vist wel weer voor iets te gebruiken is)

Mijn angst, of eigenlijk afkeer voor alles wat ook maar naar stretch neigde is ontstaan omdat ik altijd begrepen had dat het zo lastig is om mee te werken. Je hebt een speciale naald nodig omdat de normale blijft hangen, te veel rek geeft een scheef resultaat en noem zo nog maar 100 dingen op. 

Nou heb ik een vrij simpele naaimachine (gewoon uit het krantje van de blokker gevist) zo'n merkloos geval met de basis dingen. Niets computergestuurd, niets borduurmogelijkheid gewoon rechtuit en achteruit een rechtesteek en een zigzagsteek en that's it. (Ik heb een keer een poging gedaan om naar een naaimachine winkel te gaan. Een zeer enthousiaste man gaf ons wat informatie. We hebben daar zo'n 3 kwartier in de winkel gestaan. Waarvan ik 5 minuten heb begrepen en de overige 40 minuten een soort schaapachtig heb staan knikken. Alle functiemogelijkheden van model 1 t/m z kwamen voorbij. Ik kwam voor een naaimachine maar had het idee dat ik naar buiten ging met informatie voor een ruimteschip. Zoveel kennis over naaimachines in 1 hoofd is een medaille waard).

Even terug naar het tricot. Ik heb dus deze week voor het eerst een kledingstuk genaaid!! #insert-trots-glimhoofd-hier. Een superleuk jurkje waar dochterlief helemaal blij mee is, er staat namenlijk een hond op het stofje! (een kinderhand is snel gevuld zullen we maar zeggen :) ). Het innaaien van de mouwen was nog een soort lastig. Maar hij zit in elkaar, met de nodige foutjes dat wel maar dat blijft tussen ons ;). Het stofje was nog niet opgebruikt en het leek mij wel leuk om daar nog iets mee te doen, vooral omdat dochterlief er zo blij van word. Er was niet genoeg voor nog een jurkje maar nog wel voor een rokje. 

Ik heb zelf wat zitten pielemuizen en uiteindelijk is het een soort van gelukt (denk ik). Het idee in mijn hoofd was een stuk zwierderiger maar ik ben best blij met het resultaat. Het is echt supersimpel en ik denk dat iedereen dit kan. Voor de meer ervaren naaisters is dit vast peanuts maar voor mij een hele overwinning. 

Hieronder dan de werkbeschrijving.

Benodigheden:
2 stofjes
elastiek
naaimachine & naaigaren

1) Meet je kind op. Het klinkt zo simpel maar is o zo belangrijk (en o zo'n uitdaging...). En met opmeten bedoel ik de taille en de lengte van de beentjes. Het rokje kun je zo lang of zo kort maken als je zelf wilt. 
2) Ik heb bij de taille 6 cm opgeteld + 2cm voor de zoom. In totaal dus 8cm bij de taille. (Ik denk dat als je meer stof neemt het rokje meer plooit).

3) Zoek 2 leuke stofjes uit en knip ze op maat. Gewoon 2 lange lappen. (al had ik niet genoeg van het stofje met print en heb ik daar 2 even grote stukken van geknipt en aan elkaar genaaid) Neem hierbij een paar cm extra (cm of 5 heb ik gedaan) voor de zoompjes. (hiermee bedoel ik de zoom aan de onder en de bovenkant). Ik heb trouwens gekozen voor een wat dikker stofje, lekker warm voor de komende winter.
4) Ik heb +/- 2.5 cm lengte verschil aangehouden tussen de 2 verschillende stofjes. Je kunt hier uiteraard zelf mee doen wat je wilt.

5) Beide onderkanten omzoomen. Tip: Neem voldoende, zo'n 2 - 3 cm, om om te zoomen anders krult het tricot naar buiten (een beginnersfoutje waar ik tegen aanliep toen ik het jurkje naaide).

6) Vervolgens de beide stofjes met de bovenkanten op elkaar leggen. Ik heb een klein stukje tricot (de bovenste laag) over het andere tricot heen gevouwen en zo vastgenaaid (scheelt weer zoomen/locken).

7) Hierna heb ik zo'n 1,5 cm genomen nogmaals dubbel gevouwen en vastgemaakt. Hier komt straks je elastiek doorheen.

8) Het elastiek heb ik vastgemaakt aan een haaknaald en zo door het "gootje" getrokken en er vervolgens een knoop in gelegd. Je kunt hiervoor ook een grote veiligheidsspeld gebruiken. Voor de maat van het elastiek heb ik een ander rokje gebruikt en een beetje gepast of het ongeveer even groot was. Mijn originele idee was om 4 of 5 cm van de taille af te halen maar ik had het elastiek niet gemarkeerd...

Ik heb het rokje afgewerkt met een bedeltje waarop made with love staat (te koop per 24 bij de xenos). Ik had gehoopt dat het rokje wat meer zou "zwieren." Gelukkig vond ik nog wat restjes bij de lokale stoffenwinkel. Ik denk dat het gebruik van meer stof voor meer zwier zal zorgen. Dochterlief is echter al heel blij met dit rokje (en ik dus ook!). Het volgende projectje is in de maak ;). Ik houd jullie op de hoogte!!

  Ik ben echt super benieuwd naar jullie rokjes!

Succes & veel naaiplezier!

Suzan