Dochterlief is afgelopen juni 2 geworden (whhaaa waar blijft de tijd!! Gewoon een peuter in huis!) en er is een boel veranderd in een zeer korte tijd.
Zo'n drie kwart jaar geleden hebben we voor dochterlief een peuterbed gekocht, voor op haar eigen kamer. Het ledikant ging dienst doen als co-sleeper (en werd nooit gebruikt...). Ze zou tussen de middag dan in haar eigen kamer kunnen slapen. Dat was het idee. Ware het niet dat ze toen besloot om 's middags niet meer te gaan slapen... Leuk zo'n bed wat niet gebruikt word.
Dochterlief heeft sinds haar geboorte (of eigenlijk sinds week 20 van de zwangerschap) een eigen kamer. En zoals jullie al eerder konden lezen heeft ze daar nooit geslapen. Ze weet wel dat het haar kamertje is, haar kleding ligt er evenals wat boekjes en enkele foto's. Een week of twee voor haar 2e verjaardag gaf ze aan dat ze in haar eigen kamer in haar eigen bed wilde slapen. Prima, zij in haar eigen bed. Waar ze vroeg of ik haar een boekje wilde voorlezen voor de voeding. (Wij hebben nog nooit een boekje voorgelezen voor het slapen gaan, nog nooit! Maar oké, helemaal prima. En nou lijkt het misschien alsof we niet voorlezen maar geloof me, dat doen we dagelijks. Het liefst de hele boekenkast in een ruk uit ;) ).
En toen gingen we zelf naar bed en lag ons meisje nog in haar eigen kamer in haar eigen bed. Heel gek!
Uiteraard werd ze 's nachts wakker. Ik vroeg haar wat ze wilde waarop ze zelf aangaf weer naar onze kamer te willen, prima.
Dit duurde een paar dagen waarna we haar niet meer hoefde te halen. Als ze wakker wordt loopt ze naar ons toe, kruipt bij ons in bed en slaapt verder (uiteraard word er nog gevraagd om een voeding maar daarna draait ze zich om en slaapt verder). Zowel haar slaapkamer als onze slaapkamer deur staan op een kier zodat dit geen extra drempel oplevert.
Heel gek, heel bijzonder, maar vooral heel dankbaar dat we haar hebben gevolgd. Dat zij het moment mocht bepalen waarop zij in haar eigen kamertje wilde gaan slapen. Ze heeft daarbij zelf een ritueel bedacht van papa gedag zeggen, boekje lezen met mama en daarna nog een voeding waarna ze heerlijk in slaap valt en eigenlijk niet meer wakker wordt tot wij ook al lang in bed liggen. Nu, een aantal weken (zeg maar maanden) later is de situatie nog hetzelfde, ze start in haar eigen bed en komt 's nacht's bij ons. .
De nachtvoedingen zijn drastisch afgenomen naar meestal een keer met soms een uitzondering naar twee keer. Ja er zijn nog steeds momenten dat ze onrustiger slaapt of meer wakker is maar over het algemeen verloopt het zoals hierboven beschreven. Er zal een moment komen dat ze ook 's nachts niet meer bij ons kruipt, misschien wel sneller dan we denken maar mocht ze morgen besluiten om weer de hele nacht in het "grote bed" te slapen is ook dat helemaal prima.
Voor iedereen die te horen krijgt "die krijg je nooit meer in een eigen bed" geloof me, ze geven het echt zelf wel aan. Voor de een is dat eerder als voor de ander, maar voor ze het huis uit zijn slapen ze echt in hun eigen bed. Geniet er van, ze zijn maar zo kort zo klein :).
Slaap lekker
Suzan.
